Τον ιστότοπο διαχειρίζονται οι συμμετέχοντες του σεμιναρίου Αφήγηση Ζωής

29.3.15

ΓΚΡΙ - Χρήστος Χατζόπουλος

Το μεγαλύτερο δώρο που μας προσφέρεται από τη στιγμή που παίρνουμε την πρώτη μας ανάσα σε τούτη τη ζωή, είναι η ίδια η ύπαρξη.
Να την τιμάμε τη ζωή.

Να μην την τρέχουμε...

Να καλωσορίζουμε κάθε κλάσμα δευτερολέπτου που έφυγε, κάθε απρόσμενη αναποδιά που έκατσε, κάθε επιθυμία που δεν ειπώθηκε και περιμένει στη γωνία να ωριμάσει.

Ας είμαστε ευγνώμονες για όλη τούτη την ομορφιά που μας περικλείει.
Για τις εικόνες, τις μυρωδιές, τα μικρά και τα μεγάλα, το λίγο και το αρκετό, για τα βλέμματα της αγάπης αλλά και τα δακρυσμένα μάτια, για τα χάδια αλλά και για τα χαστούκια, για τις απώλειες και για τα ξυπνήματα.

Όλα τα έχουμε προκαλέσει για να μας προ(σ)καλέσουν στο μέλλον που φτιάχνουμε...

Τα συναισθήματα είναι αστέρια.
Κάποια είναι βαριά, άλλα ίπτανται.
Μας καθορίζουν και τα καθορίζουμε.
Συνυπάρχουν μαζί μας είτε περπατάμε, είτε σερνόμαστε, είτε χοροπηδάμε, είτε κολυμπάμε, είτε κωπηλατούμε, είτε πετάμε!
Ανάλογα τη δόση, κάθε φορά.
Σε κάθε περίπτωση, είμαστε φως, αλλά και σκοτάδι.
Και κάτι άλλο όμως.

Υπάρχει και το ΓΚΡΙ ανάμεσά τους.
Από εκεί, ενίοτε παρατηρούμε αποστασιοποιημένα τη "δράση".
Με έναν ψυχρό αντιστρεπτικό καθρέφτη, μέσα στον καθρέφτη, όλα τα χρώματα μαζί και το κανένα.

Αυτές οι στιγμές στη θνητή μας ζωή είναι διάφανες και περνούν απαρατήρητες.
Όχι όμως ανώφελες.
Αυτές είναι που κάνουν κράτει στη γλώσσα πριν μιλήσει άλλα απ' όσα τη διατάζει το μυαλό, αυτές είναι και που την ξεσηκώνουν να βρει το ανάστημά της!
Αυτές οι μικρές γκρί στιγμές, κάνουν το μολύβι όπλο και φτύνει καημούς, ενώ άλλοτε λουλούδι, που γεμίζει με αρώματα τη μέρα.
Αυτό το "κρύο" φως, χρειάζεται όσο χρειάζονται όλα τ' άλλα που μας προβληματίζουν.

Είναι ζωή, είναι Αγάπη.
Όταν συμφιλιωθείς με αυτό, μετράς καλύτερα τις αποστάσεις.
Εκτιμάς πιο συνετά τις πλευρές και τις γωνίες σου, το "μέχρι" και το "ακόμη", τους "πρόποδες του ύψους σου".
Με ποιά πλευρά σου επιθυμείς να σχετιστείς κάθε φορά.
Κι αν τίποτα απόλα αυτά δε σου θυμίζει εσένα κάποια στιγμή στη ζωή σου, έχει κι άλλο να σπαταλήσεις....
Ωστόσο, η τρυφηλότητα, το βόλεμα, είναι γήινη εφεύρεση, δεν είναι ανακάλυψη.
Μην ποντάρεις για πολύ καιρό επάνω της.
ΧΧ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σεμινάριο Αφήγηση Ζωής

H ζωή δεν είναι αυτή πoυ έζησε κανείς αλλά αυτή πoυ θυμάται και όπως τη θυμάται για να την αφηγηθεί. Gabriel García Márquez

Γράφω για να μην ξαναγράψω ποτέ.

Γράφω γιατί είμαι πολλά πρόσωπα.

Γράφω, για να μην ξαναϋπάρξουν αυτά τα πρόσωπα που είμαι,

αλλά ένα και μοναδικό πρόσωπο,

που δεν γράφει

Ελεονώρα Σταθοπούλου, Καλο αίμα κακό αίμα, εκδ. Eστία

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου